verhelderen - verbinden - verdergaan

Soms is het zwaar in je leven als stiefmoeder. Je geeft veel en bent er even klaar mee. Met zijn kinderen, zijn ex-partner en alle gedoe eromheen. Je bent moe en je begint aan jezelf te twijfelen. Het lijkt wel alsof je samenvalt met je rol als stiefmoeder. Alsof dat bepaalt wie je bent. Dat is in je sombere momenten, als je twijfelt aan jezelf. Één opmerking van je stiefkind kan je van slag brengen. Je wordt onzeker. Waar is je zelfvertrouwen?! 

Een goed geheugen is een lust en een last. Mijn geliefde is vaak jaloers op mijn sterke geheugen. Maar het heeft een keerzijde. Ik herinner me fouten die ik heb gemaakt met mijn stiefkinderen en de schaamte die ik daarbij voelde.

Zij is er nog niet helemaal uit hoe zij zich wil opstellen naar de kinderen van haar geliefde. Zij en haar partner zijn een aantal jaren verder, maar ze weet het nog niet. Ze wordt heen en weer geslingerd. Ze houdt veel van hem, maar de kinderen vormen wel een uitdaging. Niet omdat ze niet aardig zijn, integendeel. Ze heeft geen idee hoe zij haar leven moet vormen om hen heen; of ze dat wil, of ze bereid is nog vele jaren rekening te houden met kinderen van iemand anders.  

We weten niet beter. Bij vrouwen is en wordt boosheid anders beoordeeld dan bij mannen. Dat begon al toen we klein waren. Het gaat om ingesleten stereotyperingen. We waren nog maar vier of vijf jaar toen we onbewust al wisten van die typeringen. Aan mannen wordt moed en kracht toegeschreven, aan vrouwen mildheid en zorgzaamheid. Ofwel volgens Kristin Neff* worden aan vrouwen de gemeenschapsgerichte eigenschappen toegedicht en aan mannen de handelingsgerichte eigenschappen, respectievelijk de yin en yang eigenschappen.

Herfst is een jaargetijde waar je van kunt houden en dat je ook kunt verafschuwen. Wie een hekel heeft aan de herfst, denkt vast aan de treurig vallende blaadjes of de wind en regen. Mensen kunnen somber worden in het najaar. Latent depressieve of sombere gevoelens komen in deze periode meer naar boven.

Ze is van het glas-halfvol, klagen deed ze zelden. Dat is haar levenshouding: geen last willen veroorzaken; meekijken met de ander, waardoor ze voor iedereen begrip heeft.  
 
Eerlijk gezegd is de manier waarop ze met tegenslagen of moeilijke dingen omgaat niet steeds een teken van kracht, het is veel eerder een copingmechanisme. Anderen hebben dat zelden door.