verhelderen - verbinden - verdergaan

Soms heb je tijd nodig voor jezelf. Niet in de zin van andere prikkels opzoeken, door te winkelen of met vriendinnen op stap te gaan. Wat je wilt is rust en met jezelf zijn.

Al die negatieve stress. Van al dat gedoe. In je samengesteld gezin.
Je houdt van hem, maar er moet NU wat veranderen.
Je gaat in de actie-modus. Boeken lezen. Plannen maken.
Praten met vriendinnen. Over zijn kinderen. En zijn ex.
Boos worden over de onrechtvaardigheid.
De druk die we ervaren. Van anderen en van onszelf.

Ook als het goed gaat, blijven relaties in het samengestelde gezin spannend, bijvoorbeeld tussen moeder en stiefmoeder of stiefmoeder en stiefkind. Misverstanden en valkuilen blijven op de loer liggen. Veel stiefmoeders willen het graag goed doen. Ik merk dat veel stiefmoeders proberen -soms op allerlei manieren- anderen tevreden te houden, zodat de relatie goed blijft of wordt. 

Deze stiefmoeder kan er wat van. Ze loopt aan tegen issues in het stiefmoederschap. Eigenlijk loopt ze aan tegen vraagstukken die al langer spelen in haar leven, maar nu met ‘stief’ wel heel actueel worden.En wat ze echt goed kan, is zichzelf de maat nemen; of op zichzelf mopperen als het nieuwe gedrag haar nog niet goed afgaat. Nieuw gedrag vraagt oefenen, fouten maken, en opnieuw proberen. En daarom hebben we ook minimaal twee weken tussen onze gesprekken, zodat er geoefend en gereflecteerd kan worden in het dagelijks leven.

Je hebt een vol leven.
Een uitdagende baan.
Vriendinnen.
Je familie.
Er is je geliefde met wie je graag tijd doorbrengt.
En er zijn de kinderen: de jouwe en de zijne.

Niet alleen aan het begin van het jaar: het is heel natuurlijk om ons dingen voor te nemen, oplossingen te verzinnen en doelen te stellen. En als we dat doen is het gebruikelijk om dat zo concreet mogelijk te doen. Hoe concreter, hoe beter. 
Dan weet je waar je op focust en waar je heen wilt. 
Is dat wel zo? In alle gevallen?