verhelderen - verbinden - verdergaan

Oh, die puberteit. Je denkt: fijn, de stiefkinderen worden ouder, ze doen steeds meer zelf. En dan komt de puberteit. Als stiefmoeder kun je daar flink last van hebben. Ineens lijkt het alsof er overal spullen blijven liggen en alsof jij het mikpunt bent van hun buien. Hoe kom je als stiefmoeder door deze fase heen?

Je gevoel analyseren komt er vaak niet van. In de loop der jaren ben ik een aantal misvattingen in het samengestelde gezin gaan herkennen. Als je die onderkent, ontstaat er vaak ruimte.

Is het vanzelfsprekend? Samen kiezen voor een kind? Of toch ingewikkelder dan het lijkt? Wel in een samengesteld gezin waar stiefmoeder geen eigen kinderen heeft. 

Je luistert naar verhalen van andere stiefmoeders en merkt hoe anders hun situatie is. Zij hebben het over omgangsregelingen, onverwachte bezoekjes en ex-partners die maar moeilijk op afstand blijven. Jouw situatie lijkt overzichtelijker, maar is op een andere manier complex. Jouw stiefkinderen wonen altijd bij jullie. Hun moeder is overleden. Jouw partner is weduwnaar met jonge kinderen. Jij bent wat wel de klassieke stiefmoeder wordt genoemd, een rol die minder vaak voorkomt, maar nog steeds bestaat. Elk jaar verliezen zo’n 6000 kinderen in nederland een of beide ouders, veel van hen groeien later op in een gezin met een stiefouder.

Dat hoor ik vaak van stiefmoeders. Een stiefmoeder drukte het kernachtig uit: “als zijn kinderen er zijn, is het ‘ons huis’, als we samen zijn ‘ons thuis’.

Ieder jaar horen 86.000 kinderen dat hun ouders uit elkaar gaan. Wist je dat het jou helpt als je partner en de moeder van zijn kinderen samen het ouderschap goed invullen?