verhelderen - verbinden - verdergaan

Zij is er nog niet helemaal uit hoe zij zich wil opstellen naar de kinderen van haar geliefde. Zij en haar partner zijn een aantal jaren verder, maar ze weet het nog niet. Ze wordt heen en weer geslingerd. Ze houdt veel van hem, maar de kinderen vormen wel een uitdaging. Niet omdat ze niet aardig zijn, integendeel. Ze heeft geen idee hoe zij haar leven moet vormen om hen heen; of ze dat wil, of ze bereid is nog vele jaren rekening te houden met kinderen van iemand anders.  

We weten niet beter. Bij vrouwen is en wordt boosheid anders beoordeeld dan bij mannen. Dat begon al toen we klein waren. Het gaat om ingesleten stereotyperingen. We waren nog maar vier of vijf jaar toen we onbewust al wisten van die typeringen. Aan mannen wordt moed en kracht toegeschreven, aan vrouwen mildheid en zorgzaamheid. Ofwel volgens Kristin Neff* worden aan vrouwen de gemeenschapsgerichte eigenschappen toegedicht en aan mannen de handelingsgerichte eigenschappen, respectievelijk de yin en yang eigenschappen.

Herfst of najaar: een jaargetijde waar je van kunt houden, maar ook kunt verafschuwen. Wie een hekel heeft aan de herfst, denkt vast aan de vallende blaadjes of wind en regen. Mensen kunnen somber worden in het najaar. Latent depressieve of sombere gevoelens komen in deze periode meer naar boven.

Ze is van het glas-halfvol, klagen deed ze zelden. Dat is haar levenshouding: geen last willen veroorzaken; meekijken met de ander, waardoor ze voor iedereen begrip heeft.  
 
Eerlijk gezegd is de manier waarop ze met tegenslagen of moeilijke dingen omgaat niet steeds een teken van kracht, het is veel eerder een copingmechanisme. Anderen hebben dat zelden door. 

Wie kan goed grenzen stellen? Ik ontmoet bijna geen stiefmoeder die er geen probleem mee heeft. Wat zijn grenzen, waar trek je ze en hoe kun je dat het beste doen? 
 
Je laat over je grenzen gaan, als een ander jou kan benaderen op een manier die jij niet wilt; of als jij aan eisen of verzoeken van de ander voldoet, zonder dat je dat echt wilt. Dat hoeven niet altijd uitgesproken eisen te zijn. Je meent bijvoorbeeld te moeten voldoen aan bepaalde al dan niet uitgesproken verwachtingen.
  
Waarom laten we over onze grenzen gaan? Soms zijn we bang voor een conflict of we willen niet egoïstisch zijn. Het stellen van grenzen is niet egoïstisch, dat is wijs, verstandig en nodig. 

Je wilde zijn geliefde worden, niet per se de stiefmoeder van zijn kinderen. “Maar hij was niet vrij verkrijgbaar”, zoals een vriend zo mooi verwoordde.

Daarmee horen zijn kinderen in jouw leven. Welke rol als stiefmoeder jij jezelf ook toedicht, marginaal of heel actief en betrokken, ze zijn onderdeel van je leven. Je leven en keuzes zullen jaren mede gebaseerd zijn op de behoeften van de kinderen.

Hoe ga je om met alle uitdagingen en tegelijkertijd een fijn en betekenisvol leven inrichten? Dat er wordt voldaan aan de psychologische basisbehoeften is daarbij essentieel.