verhelderen - verbinden - verdergaan

“A room of one’s own”, die woorden bleven door haar hoofd zingen. Het ging eigenlijk best goed in hun samengestelde gezin. En toch… soms voelde ze zo’n verlangen om zich even terug te trekken. Naar een plek voor zichzelf, waar niemand iets van haar vroeg. Gewoon even alleen zijn.

“Zij hebben er niet voor gekozen”: dat werd al vroeg mijn kompas in het stiefmoederschap.

Het was tijdens ons eerste weekend weg als samengesteld gezin. Ik keek naar die twee kleintjes van vijf en drie. Zo open, zo kwetsbaar. Ze hadden niet gevraagd om de scheiding van hun ouders, en al helemaal niet om de relatie tussen hun vader en mij. Vanaf dat moment stond hún perspectief centraal. Niet uit schuldgevoel, maar uit zorg. Omdat het simpelweg waar was: zij hadden hier niet voor gekozen.

Natuurlijk word je pas stiefmoeder als je een geliefde hebt met kinderen die niet de jouwe zijn. Wat verder nodig is? Veel liefde voor je partner en de bereidheid om de kinderen van een ander in je leven toe te laten. Hoe het er verder uit gaat zien? Daar ga je in eerste instantie zelf over en daarna jullie beiden.

Ze is verdrietig om al die jaren van liefde en zorg.
Ze heeft hun ruimte gegeven in haar hart en in haar leven.
Hun zorgen waren haar zorgen.
Hun wensen haar wensen.
Ze stond naast hen.

Veel vrouwen beginnen vol enthousiasme aan een leven met hun geliefde en zijn kinderen. Soms lijkt het alsof geen moeite hun te veel is. Schijn bedriegt. Na verloop van tijd blijkt dat het voor veel stiefmoeders zwaar wordt. Is het tijd om wat milder voor jezelf te zijn? Zou het je helpen je rol op een andere manier in te vullen?

Vertrouwen ontstaat niet zomaar; het moet groeien. Als stiefmoeder wil je graag dat je stiefkinderen je vertrouwen en op je kunnen bouwen. Kinderen - en volwassenen - hechten zich gemakkelijker aan betrouwbare mensen.