verhelderen - verbinden - verdergaan

Als minachting in je relatie is geslopen. Er geen respect meer is. Jullie elkaar meewarig en spottend benaderen. Elkaar minderwaardig behandelen. Onder andere minachting en gebrek aan respect komen naar boven tijdens ruzies en kunnen door etteren.

“Ze hebben geen idee”, verzuchtte een stiefmoeder tijdens een coachgesprek (of bonusmoeder, want zo wil ze liever genoemd worden). Ze was teneinde raad, ze worstelde met haar rol en voelde zich weinig gesteund door haar man. Ze had zich in het traject met een hulpverlener niet erkend gevoeld. Wat overbleef na het traject was het gevoel dat zij vooral heel hard aan het werk moest om een goede band met haar bonuskinderen te krijgen. 

Ik begeleid ook een koppel dat een aantal gesprekken achter de rug heeft bij een psycholoog. Ze kregen veel tips over hoe hun gezin het beste zou gaan functioneren. Dat hij alleen kennis had van kerngezinnen bleek pas later.

De verantwoordelijkheid die vrouwen nemen, is bewonderenswaardig, zo is mijn ervaring. Als ze een probleem hebben waarmee ze zelf niet verder komen, gaan ze op zoek naar een oplossing.

Dat lijkt me de juiste houding. Als je een probleem hebt, los je het op en ga je niet wachten tot een ander (je partner? je stiefkind?) beweegt. Bovendien is bekend dat als de één ander gedrag vertoont, de ander ook wordt beïnvloed. Zo werkt dat in een systeem. 

"Dit is het enige dat telt, lieverd, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was”.

Deze zin komt uit het boek ‘Een schitterend gebrek’ van Arthur Japin, dat in 2003 werd gepubliceerd. Volgens deelnemers aan een peiling van Stichting CPNB (St. Collectieve Propaganda Nederlandse Boek) is dit de mooiste liefdeszin uit de Nederlandse literatuur. De peiling werd gehouden in het kader van het thema Eerste liefde van de aankomende Boekenweek.

“Dit is het enige dat telt, lieverd, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was”.

Wat vinden we dát een ongemakkelijk concept. Jullie relatie eerst. Hoezo, doen de kinderen er niet toe? Die hebben al een overlijden of echtscheiding achter de rug. Wat ze nodig hebben is zorg, aandacht en liefde van hun vader. En als stiefmoeder tevens moeder is, vindt zij dat ook ten aanzien van haar kinderen. 

Wie kan goed grenzen stellen? Ik ontmoet bijna geen stiefmoeder die er geen probleem mee heeft. Wat zijn grenzen, waar trek je ze en hoe kun je dat het beste doen?