verhelderen - verbinden - verdergaan

Laat jij jezelf kennen? En dan bedoel ik niet of je het achterste van je tong laat zien, maar ben jij kenbaar? Weten mensen wie jij echt bent? Heb jij kleur? 

Het gouden Boeddha beeld
Er bestaat een mooi verhaal over de gouden Boeddha in Thailand, een massief gouden beeld, meer dan 3 meter hoog en 2500 kg zwaar. Thaise monniken moesten dit zware beeld verhuizen, omdat het klooster werd verplaatst. Het beeld was van klei. Bij de verhuizing kwam er een barst in de Boeddha en de hoofdmonnik ging verontrust kijken. En wat bleek? 
 
Er bleek een gouden Boeddha onder te zitten. Eeuwen daarvoor hadden monniken uit angst voor een aanval van barbaren de gouden Boeddha met klei bekleed. Na de aanval waren er zoveel monniken dood, dan het verhaal niet werd doorverteld. 

Onze gouden kern 
Onze gouden kern, onze essentie, verstoppen we vaak onder een kleilaag. Deze kleilaag laten we de buitenwereld zien. Dat is soms ook een goede zelfbescherming. Jezelf echt laten kennen, kan erg kwetsbaar zijn. Jezelf beschermen hebben we vroeger geleerd. Als kind al. Als we zo ontvankelijk en open blijven als toen we ter wereld kwamen, kan het leven hard en gevaarlijk zijn.

Wanneer laat je het schild zakken?
Jezelf laten zien of jezelf beschermen: het is je eigen keuze. Maar weet jij nog dat je je kleilaag toont of is het geautomatiseerd gedrag? Weet je nog dat je daaronder een gouden kern hebt zitten? Het gaat om én/én, niet om of/of. Wees je bewust wanneer je wat inzet.

In je samengestelde gezin
En hoe zit dat thuis? In je samengestelde gezin? Kun jij daar je gouden kern laten zien of bescherm jij jezelf omdat je te kwetsbaar bent als je de kleilaag weghaalt?

Veel stiefmoeders durven zichzelf niet te zijn. Bang dat ze het niet goed doen, niet aardig gevonden worden als ze hun grenzen aangeven, uit angst voor wat anderen zeggen, passen zij zich aan. Dat is je kleilaag. Ze voelen zich niet steeds thuis in hun samengestelde gezin.

Twee belangrijke relaties
Binnen het samengesteld gezin zijn twee belangrijke relaties. 

De relatie met de kinderen van je geliefde. Soms is dat een erg lastige relatie. Soms loopt het behoorlijk soepel. Helemaal vanzelf en ontspannen is deze relatie bijna nergens. De kans is dan aanwezig dat je je terugtrekt, je hen vermijdt of welke handelswijze je ook volgt. Vaak komt het erop neer dat je jezelf niet laat zien, niet laat kennen. Om meerdere redenen is dat niet een handige strategie. Allereerst omdat kinderen net als volwassenen heel goed voelen of iemand zichzelf niet laat zien, een deel van zichzelf achterhoudt. De kans is behoorlijk groot dat zij dan ook minder open communiceren en zichzelf laten zien. Daarnaast maak je het jezelf zo moeilijk. Het kost zoveel energie om je gevoelens te verstoppen, je beste beentje voor te zetten en het draagt bij aan het niet thuis voelen in jullie stiefgezin. 

Bijna alle vrouwen in een samengesteld gezin die ik heb begeleid of gesproken, zijn zich bewust van het voorbeeldgedrag, ook van henzelf voor de kinderen van hun partner. Hier heb je er één! Doe het jezelf niet aan, doe het hen niet aan. 
Ik weet nog heel goed dat ik na enkele jaren stiefmoederschap me met een schok realiseerde, dat niet alleen hun vader en moeder, maar ook ik invloed had op hun leven met wie ik was. Dat was ook het moment dat ik besloot me echt te laten zien. Dat gaf veel ruimte en opluchting. 

En de belangrijkste relatie: die met je partner. “Daar laat ik me echt wel zien. Ik ben in onze relatie wie ik ben”; misschien is dat je eerste reactie. Afgelopen zaterdag las ik in de Volkskrant een artikel*, waar het onder andere ging over vrouwen in heterorelaties. Daarin werd betoogd dat vrouwen bergen emotioneel werk verzetten in relaties met mannen. Er bestaat de sterke neiging om volop rekening te houden met hen, voor hen te zorgen en verantwoordelijkheid te nemen: aangeleerde eigenschappen die zorgen voor enorme focus op de ander. Wat is dit herkenbaar. Een paar voorbeelden: 

• Stiefmoeder trekt de verantwoordelijkheid voor aspecten van het ouderschap van stiefkind naar zich toe. Vader laat het toe. Het voelt vertrouwd; 
• De omgeving die het normaal vindt dat stiefmoeder zorgt, terwijl als stiefvader meegaat naar voetbal dat complimenten verdient; 
• Persoonlijk ervaring: ik onderdrukte regelmatig mijn behoeften om mijn partner maar niet tussen mij en zijn kinderen te plaatsen. Sorry, maar dat is ook zijn probleem, ik voorkwam dat te veel. 

Allemaal ‘kleilaag-gedrag’: dat zijn we niet echt. 

Je gouden kern is niet volmaakt, ze is echt
Je bent zoveel gelukkiger als je thuis (en elders) kunt leven vanuit je gouden kern. Bij je stiefkinderen, de ex-partner en vooral ook je geliefde. Jezelf zijn met je mooie kanten en je minder aardige eigenschappen. Een echt mens, vol liefde en met een eigen kleur. Je mag er zijn in al je schakeringen!

In het laten zien van je gouden kern, ontstaat verbinding met de ander! De keuze ligt bij jou. Ben je van klei of van goud? Om met Loesje te spreken: "Wees je jezelf, er zijn al zoveel anderen."

*Het artikel was geschreven door Lotte Houwink ten Cate, historicus en publicist