verhelderen - verbinden - verdergaan

We doen vaak maar wat. Laten ons leiden door wat gebruikelijk is en wat we kennen. Of wat er van ons wordt verwacht. We komen terecht in een soort kopie van wat het kerngezin heet: twee ouders en hun eigen kinderen. En dan na een echtscheiding of overlijden van één van de ouders, ontstaat er een samengesteld gezin als er een nieuwe partner komt.

Veel stiefmoeders rollen gaandeweg het samengesteld gezin in. Zo ook Stella*. Omdat zij en haar geliefde graag samen wilden zijn, zijn ze gaan samenwonen. Ze doet als stiefmoeder wat er van haar wordt verwacht, ook door haarzelf. En nu zit ze er doorheen en weet ze het niet meer.

Het loopt niet fijn bij hen thuis. Zij ervaart veel spanning en onrust. Ze is al een aantal jaar samen met een man met oudere kinderen. Haar plek heeft ze nog niet gevonden. Daar wordt ze onzeker van. Het wordt steeds lastiger om zijn kinderen onbevangen tegemoet te treden. Ze begint er steeds meer tegenop te zien als de kinderen komen.

Er zijn steeds vaker momenten dat ze zich afvraagt waar ze aan is begonnen.
“Is dit wat ik wil?” “Hoe kan ik verder?” Met die coachvraag komt Stella bij me. Ze wil zich thuis kunnen voelen in hun huis en er goed mee om kunnen gaan als zijn kinderen er zijn. “Ik wil mijn rol ontspannen kunnen invullen”. Ze begint te vertellen. Er komt veel pijn en verdriet. Ze schetst dilemma’s. En vertelt dingen die ze haar geliefde niet wil vertellen. Het lucht op.
 
Mijn kernvraag aan haar is wat voor stiefmoeder ze wil zijn. Stella begint met criteria hoe zij zich als stiefmoeder zou moeten opstellen. Wat goed is voor de kinderen. Waar ze wel of juist niet iets in de melk te brokkelen heeft. De do’s en don’ts kent ze duidelijk goed.
 
“En wat wil jij?” Er is niets mis met do’s en don’ts, rollen en verantwoordelijkheden. Maar het is juist de persoon van stiefmoeder, met haar karakter en eigen geschiedenis, die van bepalende invloed is op haar invulling van de rol. Dáár liggen de aanknopingspunten om een ontspannen stiefmoeder te leren zijn, met ruimte voor zichzelf.
 
Dit is voor Stella (en veel stiefmoeders) een eye-opener. Dat hun keuze voor de rolinvulling ertoe doet. Dat zij kunnen kiezen hoe zij hun rol vorm kunnen geven, op basis van hun unieke persoonlijkheid en achtergrond. Dat vraagt moed: op zoek gaan naar haar antwoord op de kernvraag: “wat voor stiefmoeder wil ik zijn?”
 
En van daaruit in gesprek gaan met haar geliefde. Hoe zij samen hun samengestelde gezin willen vormgeven. Welke rol zij voor zichzelf ziet. Wat ze wil bijdragen en waar haar grenzen liggen. Stoppen met imiteren van een soort kerngezin. Het kerngezin is er niet meer. Dat komt er niet meer. Eigen keuzes maken. Hun eigen originele samengesteld gezin, op basis van zijn ouderschap en haar hoogstpersoonlijke stiefmoederschap.
 
“Ik ga voor het origineel”, lacht Stella. “Wanneer gaan we verder?”

*Stella is niet haar eigen naam