Hou op met zeuren, je hebt niks over me te zeggen". Eén van de reacties die stiefmoeder regelmatig te horen krijgt van haar stiefzoon. Zij voelt zich enorm betrokken bij hem en wil alles wel voor hem doen.

Dat werd mijn motto als stiefmoeder, ruim 20 jaar geleden.
Het ontstond tijdens ons eerste weekend weg als samengesteld gezin. Ik zag hun kwetsbaarheid, ze waren nog zo jong (5 en 3 jaar) en ik zag hun onzekerheid. Zij hadden niet gekozen voor de echtscheiding van hun ouders en ook niet voor de liefde tussen hun vader en mij. 

We doen vaak maar wat. Laten ons leiden door wat gebruikelijk is en wat we kennen. Of wat er van ons wordt verwacht. We komen terecht in een soort kopie van wat het kerngezin heet: twee ouders en hun eigen kinderen. En dan na een echtscheiding of overlijden van één van de ouders, ontstaat er een samengesteld gezin als er een nieuwe partner komt.

Soms ben ik even mee op vakantie met mijn klanten.
Niet schrikken, alleen virtueel.
Ik was verrast dat ik een telefoontje kreeg van één van de stiefmoeders die ik coach, samen met haar man. Ze was toch op vakantie?

Natuurlijk zijn ze allemaal uniek, elk samengesteld gezin. De beide partners hebben al dan niet uitgesproken verwachtingen over hoe ze het samen gaan doen, hoe stiefmoeder haar rol invult etc. Als beide verwachtingen botsen kan er boosheid, stress of angst ontstaan.